We vertrouwen te sterk op het eerste stukje informatie dat we krijgen bij het nemen van een beslissing. Als je bijvoorbeeld een shirt in de aanbieding ziet voor €20, kan dat je ankerprijs worden. Hierdoor kan je elke prijs daarboven als duur beschouwen, zelfs als het shirt over het algemeen een goede deal is.

De neiging om de eer te nemen voor successen en externe factoren de schuld te geven van mislukkingen. We zien onszelf graag in een positief licht, dus we schrijven positieve uitkomsten toe aan onze eigen vaardigheden en kunnen, maar bagatelliseren we onze rol in negatieve uitkomsten.

De neiging om leden van onze eigen groep (familie, vrienden, collega's, nationaliteit etc.) te bevoordelen boven buitenstaanders. We hebben de neiging om onze ingroup positiever te beoordelen en minder streng te oordelen dan leden van een outgroup.

Terugkijken op gebeurtenissen en het gevoel hebben dat we het "al die tijd wisten", ook al was dat niet zo.

We beoordelen de waarschijnlijkheid van een gebeurtenis op basis van hoe gemakkelijk we ons voorbeelden ervan kunnen herinneren. Als iets ons gemakkelijk te binnen schiet, overschatten we hoe vaak het voorkomt. Bijvoorbeeld, als je net een nieuwsbericht hebt gezien over een vliegtuigcrash, ben je misschien meer bang om te vliegen, ook al komen vliegtuigcrashes statistisch gezien zelden voor.